แมวพันธุ์เมนคูน

             
          
 เมนคูนเป็นแมวที่มีขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง  ไม่ตัวใหญ่เพียงอย่างเดียวแต่ยังมีขนที่ยาวอีกด้วย  และเป็นแมวที่มีสายพันธุ์จากแมวป่าที่มีความเก่าแก่มากและมีตำนานเล่าขานกันมากมายเช่นกันมีการบันทึกในวรรณกรรมของแมว  โดยปกตินั้นเมนคูนเป็นแมวพื้นบ้านของชนพื้นเมืองในรัฐเมน  สามารถที่จะอยู่ในพื้นที่มีหิมะได้ดี เป็นแมวที่มีขนาดใหญ่มีความน่ารัก

                            

ประวัติความเป็นมาแมวเมนคูน

                สำหรับความเป็นและต้นกำเนิดนั้นไม่แน่ชัดว่าเป็นมาอย่างไรตั้งแต่แรกเริ่มเพียงแต่มีการเล่าต่อๆกันมาและเป็นเพียงแค่การสันิฐานจากข้อมูลต่างๆเท่านั้น  มีในบางข้อมูลว่า  สมเด็จพระราชินีของฝรั่งเศสในปี 1793  ก่อนนั้นกำลังที่จะหนีเรื่องอะไรบางอย่างแล้วได้นำสิ่งของมีค่าต่างๆ  นำไปด้วย  รวมทั้งสัตว์เลี้ยงของพระองค์  พอมาถึงชายฝั่นสัตว์เลี้ยงที่ได้นำมาได้เกิดผสมพันธุ์กลายเป็นเมนคูน

                ยังมีอีกว่ามีการเดินเรือของกัปตันชาร์ลลส์คูนชาวอังกฤษเก็บแมวที่มีขนยาว  แล้วมีการจอดเทียบท่าเรือในนิวอิงแลนด์พอร์ต  จากนั้นแมวตัวนั้นได้ทำการผสมพันธุ์กับแมวป่าที่นั้น  ก็เลยออกลูกมาเป็นตัวเมนคูน

                และมีอีกทฤษฎีหนึ่งคือมีการพสมพันธุ์ที่เป็นแมวพื้นบ้านขนสั้นจับคู่กับแมวที่มาจากต่างประเทศที่มีลักษณะขนใหญ่แล้วยาว  แล้วจึงมาเป็นเมนคูน

                แต่ที่เป็นการยอมรับก็คือเมนคูนเป็นสัตว์พื้นเมืองของชนพื้นเมืองในรัฐเมน  และเป็นสัตว์ที่เลี้ยงกันมานานอย่างเป็นทางการ  และมีการบอกว่าการผสมพันธุ์เกิดจากแมวบ้านกึ่งแมวป่าผสมพันธุ์กับแรคคูน  แมวชนิดนี้จึงมีหางเป็นพวงคล้ายกันแรคคูนนั้นเอง  และมีสีและลวดลายสีน้ำตาลที่มีลักษระเหมือนแรคคูน

                ก่อนที่เมนคูนจะได้รับความนิยมนั้นมีการบันทึกไว้ในวรรณกรรมปี 1861 ได้มีการบันทึกแมวตัวสีดำและสีขาว  ของกัปตัน Jenks ได้เขียนว่าแรคคูนได้นำเข้าประกวดและได้รับรางวัลชนะเลิศในการแสดงครั้งนี้จึงทำให้เป็นที่นิยมในบอสตันและนิวยอร์ก  โดยแมวเพศเมียสีน้ำตาลที่มีชื่อว่า Cosey โดยนางเฟร็ดบราวน์เป็นคนส่งเข้าประกวด  โดยได้รับปลอกคอสีน้ำเงินและเหรียญ

                ในช่วงปี 1900  ได้เกิดวิกฤตเกี่ยวกับเมนคูน  เนื่องความนิยมเลี้ยงแมวที่ตัวใหญ่และมีขนยาวได้ลดลง  แต่ว่ามีพันธุ์ที่มีขนาดตัวเล็กกว่า  นั้นคือแมวเอร์เซียที่ได้นำมาจากตะวันออกลาง  และการแสดงของเมนคูนก็ได้สิ้นสุดลงเมื่อปี  1911  ความนิยมจึงลดน้อยลงไปเรื่อยๆ  ต่อมานั้นในปี  1950 ได้มีการพยายามพื้นฟูความนิยมของเมนคูนเกิดขึ้นโดยอัลสมิธ  โดยเขาพยายามในการจัดสายพันธุ์เมนคูนมาแสดงนิทรรศการและได้เขียนหลังสือเกี่ยวกับมาตรฐานเมนคูน

ลักษณะรูปร่าง

                เมนคูนเป็นแมวที่มีลักษณะที่ใหญ่มีขนปุกปุยหรืออาจจะมีการเปลี่ยนแปลงไปตามสถาณที่อยู่อาศัย  สามารถที่จะอยู่อาศัยกับภูมิอากาศที่หนาวจัดได้  ขนของมันจะมีความยาวมาก  มึคุณสมบัติที่เด่นอีกอย่างคือม่ดวงตาที่ใหย๋เป้นรูปวงรีและมีหลากหายสี  ไม่จำเป็นที่จะดูแลเอาใจใส่มากในเรื่องความสะอาด

หัว : มีขนาดที่เล็กเมื่อเทียบสัดส่วนขงกาย  และมีหน้าผากที่กว้างมีความโค้ง  มีโหลกแก้มที่สูง
ตา : เป็นรูปวงรีคล้ายรูปไข่  ปกติจะเป็นสีฟ้า  สีเขียว และสีเหลือง  สีเหลืองจะมีมากกว่า  ตาสีฟ้ามักจะเป็นตัวที่มีสีขาว  และมีขอบตาที่ลึกลงไป
หู : หูมีขนาดใหญ่ฐานหูที่กว้าง  มีลักษระตั้งชันและมีขนบริเวณปลายหูเล็กน้อย
ลำตัว : ในแมวบ้านถือได้ว่าเมนคูนเป็นแมวที่ใหญ่ที่สุด  เพศผู้มีน้ำหนัก 6.8 – 11 กิโลกรัม  เพสเมียมีน้ำหนัก  4.5 – 6.8 กิโลกรัม  ความอาจจะมีความแตกต่างกันแต่อยู่ในระหว่าง  25 – 41 เซนติเมตร  ความยาว 120 เซนติเมตร  รวมกับหางด้วย  ลักษณะดังกล่าวจึงทำให้มีลำตัวเป้นรูปสี่เหลี่ยมพื้นผ้า  มีไหล่และสโพกกว้าง  แต่ตัวเมียจะมีขนาดเล็กกว่าตัวผู้อย่างเห็นได้ชัด  ร่างกายมีความแข็งแรงซึ่งเป็นสิ้งสำคัญในการรับน้ำหนักของมัน  ขนาลำตัวมีการเจริญเติบโตและมีการเปลี่ยนแปลงไปจนถึง 3 – 5 ปี  ซึ่งในขณะเดียวกันแมวชนิดอื่นๆ  ใช้เวลาเพียง 1 ปีเท่านั้น
หาง : ฐานที่หางกว้างและเรียวเล็กไปจรดปลายหาง  มีขนที่หางเป็นพวงเป็นพวงคล้ายหางแรคคูน
ขน : ขนของเมนคูนมีความยาวที่ไม่เท่ากันขึ้นอยู่กับภูมิอากาศที่เลี้ยงด้วย  และการขึ้นตามลำตัวก็จะไม่เท่ากัน  ส่วนบริเวณรอบๆคอจะมีความยาวที่มากกว่าบริเวณอื่นๆ  เหมือนขนของสิงโต  ส่วนหัวขนจะสั้นมากที่สุดเป็นขนที่มีลักษณะที่เนียนและนุ่ม  ไม่ต้องการทำความสะอาดหรือว่าดูแลเรื่องขนมากมายเมื่อเทียบกับแมวที่มียาวชนิดอื่น

สี : สีมี่ความแตกต่างกันหลากหลาย  ไม่ว่าจะเป็นลายเสือ  สีขาว  สีน้ำตาล  มักจะไม่เป็นสีเดียวไปทั้งตัวยกเว้นสีขาว

ลักษณะนิสัย

         
       เมนคูนเป็นแมวที่มีความเป็นส่วนตัวสูงและไม่ชอบที่จะอยู่กับที่เท่าไหร่  ชอบไปนั้นไปนี้หรือว่าเดินไปรอบบ้าน  มีความเฉลียวฉลาด  สามารถที่จะฝึกอบรมได้  หากเลี้ยงไว้อาจจะไม่ชอบที่จะเข้ามายุ่งกับคุณเท่าไหร่นัก  แต่มันที่จะเดินตามคุณเพื่อไปตรวจตาสิ่งของต่างๆที่อยู่รอบๆ  เพราะชอบสนใจในสิ่งใหม่ๆอยู่เสมอ  มันจะมีส่วนร่วมในการสังเกตุสิ่งต่างๆ  จะมีเมนคูนไม่กี่ตัวที่ชอบวื่งเพราะส่วนใหญ่แล้วมันจะเดินและเคลื่นไหวอย่างช้าๆมากกว่า  บางทีมันอาจจะอยู่รอบๆตัวหรือว่าสถาณที่คุณอยู่แต่จะไม่เข้าไปยุ่งกับคุณเท่าไหร่นัก  แมวชนิดนี้จะมีความซุกซนและขี้เล่นบ้าง  สามารถที่จะเข้ากับสุนัขหรือว่าเด็กๆได้ดี  โดยเฉพาะเพศผู้นั้นจะซนกว่าเพสเมียและมีความเป็นผู้นพและศักดิ์ศรีของตัวเอง  มีความจงรักภักดีกับเจ้านายที่เลี้ยงดู

                เป็นแมวที่มีความอ่อนโยน  และมีความพิเศษด้วยนำเสียงร้องของมันที่เวลาร้องนั้น  มีหลากหลายเสียงสามารถที่จะเป็นเพื่อนคุยแก้เหงาได้ดี

ลักษณะพิเศษ
                แมวเมนคูนสามารถที่จะดำรงชีวิตอยู่ได้แม้อากาศที่หนาวจัด  โดยขนของมันจะยาวและหนาขึ้นเมื่ออยู่ในภาวะที่อากาศหนาว  มีบริเวณด้านล่างและว่าด้านบนของมันมีการปกป้องสำหรับการเดินหรือว่านั่งในบริเวณที่มีหิมะหรือว่าน้ำแข็งได้  หางของมันเหมือนแรคคูนั้นสามารถที่จะกระดกในขณะที่มันจมอยู่หิมมะได้  สามารถที่จะใช้ในการห่มเพื่อเพิ่มความอบอุ่มนให้กับร่างกายได้  และมีอุ้งเท้าที่มีขณะใหญ่เพื่ออำนวนความสะดวกในการเดินบนหิมะหรือว่าน้ำแข็งได้ดี

สุขภาพของเมนคูน
                โรคที่มักพบบ่อยๆ  ส่วนใหญ่นั้นมาจากทางสายเลือกหรือว่าพันธุกรรมของเมนคูนเอง  โรคที่พบคือโรคหัวใจจะพบจะเป็นพันธืแท้หรือว่ามีพันธุ์อื่นผสมก็ตาม  ตั้งแต่วัยกลางจนถึงที่มีอายุมาก  ตัวผู้มักจะเป็นมากว่าตัวเมีย  จนทำให้เกิดหัวใจล้มเหลวหรือว่าเกิดอัมพาตได้


แหล่งข้อมูล www.pantip.com